८.
॥ गण गण गणात बोते (भजन) ॥
गण गण गणात बोते | हे भजन प्रिय सदगूरूते || धृ ||
या श्रेष्ठ गजानन गुरुते | तुम्ही आठवीत राहा याते ||
हे स्तोत्र नसे अमृत ते | मंत्राची योग्यता याते |
हे संजीवन आहे नुसते | व्यावहारीक अर्थ न याते ||१||
मंत्राची योग्यता कळते | जो खराच मांत्रिक त्याते |
या पाठे दुःख ते हरते | पाठका अती सूख होते ||
हा खचित अनुग्रह केला | श्री गाजानाने तुम्हाला |
घ्या साधूनि अवघे याला | मनी धरून भाव भक्तीला ||२ ||
कल्याण निरंतर होई |
दुःख ते मुळी नच राही ||
असल्यास रोग तो जाई | वासना सर्व पुरातीलहि |
आहे याचा अनुभव आला | म्हणूनिया कथित तुम्हाला ||
तुम्ही बसून क्षेत्र शेगावी | स्तोत्राची प्रचिती पहावी |
ही दंतकथा ना लवहि | या गजाननाची ग्वाही ||३ ||
|| इति समर्थ सदगुरु श्री गजानन महाराज की जय ||
जय जय सदगुरू गजानना | रक्षक तूची भक्तजना ||१||
निर्गुण तू परमात्मा तू | सगुण रुपात गजानन तू ||२||
सदेह तू परी विदेह तू | देह असून देहातीत तू ||३||
माघ वैद्य सप्तमी दिनी | शेगावात प्रगटोनी ||४||
उष्ट्या पत्रावाळी निमित्त | विदेह्त्व तव हो प्रगट ||५||
बंकट लालावारी तुझी | कृपा जाहली ती साची ||६||
गोसाव्याच्या नवसासाठी | गांजा घेसी लावून ओठी ||७||
तव पद तीर्थे वाचविला | जानराव तो भक्त भला ||८||
जानाकीरामा चिंचवणे | नासावोनी स्वरूपी आणणे ||९||
मुकीनु चंदूचे कानवले | खाउन कृतार्थ त्या केले ||१०||
विहिरी माजी जलविहीना | केले देवा जल भरणा ||११||
मधमाश्यांचे डंख तुवा | सहन सुखे केले देवा ||१२||
त्यांचे काटे योगबले | काढुनी सहजी दाखविले ||१३||
कुस्ती हरीशी खेळोनि | शक्ती दर्शन घडवोनी ||१४||
वेद म्हणुनी दाखविला | चकित द्रविड ब्राह्मण झाला ||१५||
जळत्या पर्याकावरती | ब्रह्म्हगीरीला ये प्रचीती ||१६||
टाकळीकर हरिदासाचा | अश्व शांत केला साचा ||१७||
बाळकृष्ण बाळापुराचा | समर्थ भक्ताची जो होता ||१८||
रामदास रूपे त्याला | दर्शन देवोनी तोषविला ||१९||
सुकुलालाची गोमाता | द्वाड बहु होती ताता ||२०||
कृपा तुझी होताच क्षणी | शांत जाहली ती जननी ||२१||
घुडे लक्ष्मण शेगांवी | येता व्याधी तू निरवी ||२२||
दांभिकता परी ती त्याची | तू न चालवुनि घे साची ||२३||
भास्कर पाटील तव भक्त | उद्धरलासी तू त्वरित ||२४||
आज्ञा तव शिरसावंद्य | काकही मानती तुज वंद्य ||२५||
विहिरीमाजी रक्षियला | देवा तू गणू जवऱ्याला ||२६||
पितांबराकरवी लीला | वठला आंबा पल्लवीला ||२७||
सुबुद्धी देशी जोश्याला | माफ करी तो दंडाला ||२८||
सवडद येथील गंगाभारती | थुंकूनि वारिली रक्तपिती ||२९||
पुंडलिकाचे गंडांतर | निष्ठा जाणूनि केले दूर ||३०||
ओंकारेश्वरी फुटली नौका | तारी नर्मदा क्षणात एका ||३१||
माधवनाथा समवेत | केले भोजन अदृष्ट ||३२||
लोकमान्य त्या टिळकांना | प्रसाद तूची पाठविला ||३३||
कवर सुताची कांदा भाकर | भक्षिलीस त्वा प्रेमाखातर ||३४||
नग्न बैसोनी गाडीत | लीला दाविली विपरीत ||३५||
बायजे चित्ती तव भक्ती | पुंडलीकावरी विरक्त प्रीती ||३६||
बापुना मनी विठल भक्ती | स्वये होशी तू विठ्ठल मूर्ती ||३७||
कवठ्याच्या त्या वारकऱ्याला | मरीपासुनी वाचविला ||३८||
वासुदेव यती तुज भेटे | प्रेमाची ती खुण पटे ||३९||
उद्धट झाला हवालदार | भस्मीभूत झाले घरदार ||४०||
देहान्ताच्या नंतरही | कितीजणा अनुभव येई ||४१||
पडत्या मजूरा झेलियेले | बघती जन आश्चर्य भले ||४२||
अंगावरती खांब पडे | स्त्री वांचे आश्चर्य घडे ||४३||
गजाननाच्या अद्भुत लीला | अनुभव येती आज मितीला ||४४||
शरण जाऊनी गजानना | दु:ख तयाते करी कथना ||४५||
कृपा करी तो भक्तांसी | धावूनि येतो वेगेसी ||४६||
गजाननाची बावन्नी | नित्य असावी ध्यानी मनी ||४७||
बावन्न गुरुवारी नेमे | करा पाठ बहु भक्तीने ||४८||
विघ्ने सारी पळती दूर | सर्व सुखांचा येई पूर ||४९||
चिंता साऱ्या दूर करी | संकटातूनी पार करी ||५०||
सदाचार रत साद भक्ता | फळ लाभे बघता-बघता ||५१||
सुरेश बोले जय बोला | गजाननाची जय बोला ||
जय बोला हो जय बोला | गजाननाची जय बोला ||५२||
|| अनंतकोटी ब्रम्हांडनायक माहाराजाधीराज योगीराज परब्रम्ह सच्चिदानंद
भक्तप्रतिपालक शेगांव निवासी समर्थ सद्गुरू श्री गजानन महाराज कि जय ||भोलानाथ हे दिगंबर, दुख मेरा हरो रे ।
चंदन चावल बेल की पतिया, शिवजी के माथे धरो रे ।
अगर चंदन का भस्म चढाऊ ते , शिवजी के पैया पडो रे ।
नंदी जो उपर स्वार भये रामा, मस्तकी गंगा धरो रे॥१॥
शिवशंकर को तीन नेत्र है, अद्भुत रुप धरो रे ।
अर्धांग गौरी, पुत्र गजानन, चंद्रमा माथे धरो रे ॥२॥
आसन डाल सिंहासन बैठे, शांती समाधी धरो रे ।
कांचन थाली कपुरे की बाती , शिवजी की आरती करो रे ।
मीरा के प्रभु गिरीधर नागर, चरणो में शीश धरो रे ॥३॥
प्रसाद (अभंग)
पाहे प्रसादाची वाट । द्यावें धुवोनिया ताट ॥१॥
शेष घेऊनी जाईन ।तुमचें झालिया भोजन ॥२॥
झालों एक-सेवा । तुम्हां आळवूनी देवा ॥३॥
पद
(चाल-सखे ग वृंदावनी)
चला हो देवालयिं जाउंया ।
साधुवरा पाहुं या, ध्याउं या हो ।। धृ ।।
येई जगाला, उद्धरण्याला शेगांवी मुनिराज ।
त्रिभूवनतारक राघवसेवक तारी भक्तसमाज ।
चला हो ।। १ ।।
चालती नाव कालप्रवाहीं न दिसे त्याचें तीर ।
नाविक होई सद्गुरु दीनां पोंचवी सौख्ये पार ।
चला हो ॥२॥
सामर्थ्यातं वर्णायाला कोण समर्थ जनीं ।
ब्रह्मा विष्णु शिवमूर्ति अवलिया वंदू वारंवार ।
चला हो ॥३॥श्लोक
(वृत्त-पंचचामार)
नमो गुरु शुभांकरा नमो गुरु कृपा करा ।
नमो गुरू तमाहरा नमो गुरु परात्परा ॥
नमो मती प्रभाघना नमो गुरु निरंजना ।
नमो नमो नमो नमो नमो गुरु गजानना ||१||
नमो गुरु यतीश्वरा नमो गुरु मनोहरा ।
नमो गुरु भवाहरा नमो पदीं निरंतरा ।।
नमो गुरु कृपाघना नमो सुभाव दे मना।
नमो नमो नमो नमो नमो गुरु गजानना ||२||
नमो सुभक्ततारका नमो दुरितहारका ।
नमो गुरु कृतांतका नमो रिपूं संहारका |
नमो गुरु त्रिलोक्यपाळणा नमो हरी ही कल्पना ।
नमो नमो नमो नमो नमो गुरु गजानना ||३||
नमो रुपें सुनिर्मळा नमो करी भवागळा ।
नमो जनास प्रेमळा नमो अतर्क्य ही कळा ||
नमो भ्रमास छेदना नमो कुभावदंडना ।
नमो नमो नमो नमो नमो गुरु गजानना ||४||
नमो गुरुस आठवा नमो हरी भवार्णवा ।
नमो गुरु कृपार्णवा नमो मतीस वाढावा ॥
द्दढीं सुभाव उत्तमा करी पदास वंदना ।
नमो नमो नमो नमो नमो गुरु गजानना ॥५॥